Phnom Penh, de gevangenis en de kieling fields

Vanuit Siem Reap namen we de nachtbus (11 uur) richting Phonm Penh. Vroeg in de ochtend (half 6) kwamen we vermoeid aan in Phnom Penh. Hier stonde de tuktuks al klaar om ons te vervoeren richting het hotel.  We konden onze backpacks alvast droppen in het hotel. Ook kon het hotel ons visum regelen voor Vietnam (dit werd een spoedprocedure i.v.m. het weekend). Daarna namen we de tuktuk naar het “Tuol Sleng", een  genocide-gevangenis museum.

Tuol Sleng (S-21)
Tuol Sleng was een uiterst geheim centrum in een netwerk  van bijna 200 gevangenissen waar mensen werden gefolterd door de Rode Khmer(1975-1979). Hier werden tussen de 12.000 en 20.000 mensen onschuldig gevangen gehouden. Er zijn slechts 12 overlevenden. We kregen hier een audiotour waarin we veel informatie kregen over de verschrikkelijke geschiedenis van deze plaats die een grote rol speelt in Cambodja. We werden geconfronteerd met expliciet beeldmateriaal van slachtoffers, de gevangenis en de martelingen. De foto’s waren erg indringend. Onder dwang moesten mensen valse verklaringen aangeven. Iedereen die twijfelde aan Pol Pot (de leider van de Rode Khmer), werd vermoord. Pol Pot wilde een communistische zelfvoorzienende samenleving oprichten. Mensen werden gedwongen hun huis en de stad te verlaten en moesten verplicht werken op het plattenland (dwangarbeid) op collectieve boerderijen (waar zij amper eten kregen en een streng regime heerste). Deze absurde manier van regeren had tot uitwerking dat er veel mensen dood gingen van de honger en als je niet hard genoeg werkte, ging je ook het gevang in. Meer dan een kwart van de 8 miljoen mensen die woonden in het land zijn tijdens het regime van de Rode Khmer om het leven gekomen.


Verder stond de dag in het teken van het zoeken naar een geschikte bank om geld te pinnen.  We waren door ons geld heen en zouden overmorgen alweer vertrekken en moesten nog het één en ander betalen. Na 7 banken geprobeerd te hebben en enkele telefoon gesprekken met de Rabobank verder was er een moment dat het lukte, een logische verklaring hadden we niet. Zelfs de creditcard werkte niet. We waren compleet afhankelijk van de Rabobank omdat de ING omdat Arnoud z’n ING pas eerder al was vergeten bij de bank.
 

The Killing fields, Choeung Ek
De dag erna gingen we met de tuktuk richting de Killing Fields, dit ligt 30 min buiten Phnom Penh. Via een stoffige rit en het inademen van vele uitlaatgassen keken we onze ogen uit! Ze vervoeren werkelijk waar alles op de scooter. Met z’n 4-en op de scooter is hier geen probleem.

Aangekomen bij de Killing Fields kregen we opnieuw een audiotour. Deze plek bestaat uit massagraven (kuilen) waar 17.000 onschuldige gevangenen vermoord zijn) Je ziet hier nog de resten van kleding en botten uitsteken. Wanneer het hard heeft geregend komen er elke keer weer botten boven de grond uit. Iedereen die tegen de Rode Khmer was, kon het risico lopen om hier naar toe gedeporteerd te worden, soms hele families tegelijk.

Wat zeer ingrijpend was, was het verhaal van de killing tree. Na de val van de Rode Khmer werd Choeung Ek gevonden, het viel op dat er heel veel menselijke resten aan een boom zaten. Om kogels te sparen werd deze boom gebruikt om baby’s te vermoorden. De redenatie van de Rode Khmer voor het vermoorden van kinderen en baby’s, was de vergelijking die ze maakte met onkruid: met wortel en al uitroeien om te zorgen dat het niet meer groeit. Ook was er een boom met speakers met harde muziek om het  geschreeuw en gehuil van de slachtoffers te doen overstemmen.  Niemand mocht weten wat hier gebeurde.

In de herdenkingsstoepa (tempel) liggen duizenden schedels opgestapeld. Een afschuwelijk beeld. De herdenkingsstoepa bestaat uit 17 verdiepingen, omdat op 17 april 1975 de Rhode Kmer de steden binnenviel.  Het rondlopen op deze plek bracht een akelig gevoel met zich mee.  Pol Pot kreeg uiteindelijk huisarrest en is 82 jaar oud geworden, terwijl sommige van zijn slachtoffers niet ouder geworden zijn dan 2.

Verder werd Arnoud z’n 35 verjaardag gevierd! We zochten een leuk restaurantje, aten een lekkere burger en hij werd verrast met een cadeautje :). De dag erna vertrokken we met de bus richting Ho Chi Minh, Vietnam.