Naar vietnam: Ho Chi Minh city en Phu Quoc

Ho Chi Minh city
We hebben de na een lange busrit vanuit Phnom Penh zijn we aangekomen in Ho Chi Minh City.  We hadden een hotel een paar straten achter het drukke backpackerscentrum waar talloze restaurants zaten en we bijna dagelijks en heerlijke fruit smoothy en banh mi trung (broodje ei) aten. We aten een aantal keren in een nauwe straat bij een oude vrouw heerlijke Vietnamese pannenkoeken, mie met groente en vlees voor slechts enkele euro’s per gerecht.

Een aantal dagen verbleven we in Ho Chi Minth. De grootste stad van Vietnam. We hebben een tour gedaan naar de tunnels waar we een rondleiding kregen. In deze tunnels leefden gezinnen in tunnels ten tijde van de Vietnamoorlog. We zagen gecamoufleerde vallen die werden gebruikt om zichzelf te verdedigen tegen de Amerikanen. Die tunnels waren een van de redenen waarom de Amerikanen de Vietnamezen niet makkelijk konden verslaan door gewoon maar bommen te gooien. De tunnels zaten meters onder de grond en gingen door de bommen niet makkelijk kapot.
 
Tijdens het rondlopen in de stad werden we geconfronteerd met de hoeveelheid scooters en mensen. Het is overal druk en het oversteken van de straat is een enorme uitdaging.  Zebra’s zijn slechts mooie versiering voor op de weg en stoplichten wordt gebruikt als feestverlichting. We hebben de binh tanh market bezocht en zagen allerlei oude gebouwen zoals de notre dame, herengingspaleis, postkantoor en operagebouw.  De Franse invloeden zie je goed terug in de stad. Op onze laatste dag in Ho Chi Minh stad zijn we naar 'War Remnants' oorlogs museum gegaan. Door de fotorapportages werden de gruwelijkheden van de oorlog erg visueel in kaart gebracht.
   

De reden voor het vechten van de Vietnamoorlog voor de Amerikanen, was het stoppen van de opmars van het communisme. De Amerikanen probeerde als eerste de oorlog te winnen door alleen maar vanuit de lucht aan te vallen en alles met bommen af te dwingen. Doordat het dicht bebost gebied is, lukte dit niet helemaal en moesten de Amerikanen ook via grondgevechten proberen om de oorlog te winnen. Om zichtbaar te krijgen waar ze de bommen moesten gooien, is Agent Orange ontwikkeld. Agent Orange is dioxine wat zorgt voor het onmiddellijk afsterven van alles wat leeft. Hierdoor vielen alle bladeren van de bomen. De meest desastreuze uitwerking van dioxine is dat het onomkeerbaar genetisch materiaal aantast en zorgt voor misvormingen ( waterhoofd, missende en zwaar misvormde ledematen) bij kinderen die nog generaties zullen doorwerken in Vietnam. Uiteindelijk hebben de Amerikanen de oorlog gestaakt en de communisten kwamen vervolgens aan de macht onder leiding van Ho Chi Minh. Na zijn dood en als eerbetoon, hebben de Vietnamezen de grootste stad van het land naar hem vernoemd. Op die manier heeft Saigon z'n nieuwe naam gekregen. 

Phu Quoc
Na de drukte van Ho Chi Minh stad, was het tijd om een paar dagen te ontspannen op een eiland aan de onderkant van Vietnam. Op een uur vliegen van Ho Chi Minh ligt een eiland dat ook onder Vietnamezen populair is. We kwamen in de avond aan en we werden overspoeld door taxi's die elkaar openlijk beconcurreerden door te schreeuwen dat zij toch echt de goedkoopste waren. We pikten er eentje uit en we werden naar onze homestay gebracht. Deze had alle basis faciliteiten en we zaten op loopafstand van veel restaurants en winkeltjes. We zijn hier naar de avondmarkt geweest waar veel visrestaurants zaten. Het eiland leeft van de visserij. Ook zijn we met de scooter richting het Bai Sao strand gereden en hebben daar genoten van het uitzicht en we konden daar goed vertoeven onder de palmboom. 
  

Verder hebben we op de scooter het eiland verkent, dit betekende dat we een hele dag hebben doorgebracht op de scooter omdat de afstanden langer waren dan gedacht en de wegen ook niet overal verhard waren. We waren naar boven gereden en uiteindelijk via Coconuts Beach richting een vissersdorpje.  De zonsondergang op de lange steiger van het vissersdorpje Ham Ninh, waren het dubbel en dwars waard. 
  

Na dit heerlijke eiland Phu Quoc was het weer tijd om door te gaan naar Mui Ne.