moeraki, pinquïns en blauwe meren

Onze tijd in Nieuw-Zeeland begint op te raken en binnen een paar dagen is het tijd om onze campervan in  te leveren. Maar dat betekent dat we nog heel veel mooie dingen kunnen zien op weg naar onze eindbestemming Christchurch. Zo ook deze dag, er stonden een hoop dingen op de planning.

We begonnen onze dag met 'Shag point', een mooi uitzichtpunt met hier ook weer een zeehondenkolonie en een agressieve meeuwenkolonie. Elke keer als we foto probeerde te maken van de zeehonden, dan vielen de meeuwen ons aan (ze waren aan het broeden). Het mooie van 'Shag point' is dat je veel zeehonden, heel dichtbij kunt zien. 

Vanuit Shag point zijn we door gereden om de Moeraki stenen te gaan bewonderen maar we werden afgeleid door een bordje dat ons naar de 'Trotters Gorge' wees. Avontuurlijk als we zijn, hebben we eventjes gekeken wat daar te beleven was: Het bleek een wandeling te zijn naar een grot in de rotsen. We hebben daar een mooie wandeling van 3 uur gemaakt door de bush bush en we kwamen uit bij een mooi uitzicht over de kloof, de vallei met daar achter de zee. 

De 'Trotters Gorge' wandeling was maar 2.4 km van de Moeraki stenen en na de wandeling zijn we gelijk doorgereden naar de stenen. Die stenen zijn een heel mooi natuurverschijnsel. Het zijn mooie grote ronde stenen die verspreid liggen aan het strand. Deze zijn 60 miljoen jaar geleden op zeebodem ontstaan uit kalkzouten. Een must see als je in de buurt bent!

Na de stenen, zijn we die avond doorgereden naar het plaatsje Oamaru voor de dagelijkse avondritueel van de pinguïns die daar aan land komen om te overnachten. Ze drijven vanuit de zee het land op en klimmen dan langs de rosten naar boven toe om naar hun slaapplek te wandelen. Omdat de Nieuw-Zeelanders weten hoe ze aan de natuur kunnen verdienen, is er op het punt waar ze aan land komen een hele tribune neergezet om het te aanschouwen waar je voor 20 tot 30 euro, mag kijken naar de pinguïns. Gelukkig was er ook een gratis plekje te vinden op een steiger waar we de pinquinparade hebben kunnen zien.  

Het begon al donker te worden en we zijn in het donker naar een camping in de buurt gereden. De volgende dag gingen we nog één keer een afslag maken om in het binnenland mooie dingen te zien alvorens terug te keren naar Christchurch. Onze bestemming waren de twee meest blauwe meren die Nieuw-Zeeland heeft: Lake Pukaki en Lake Tekapo. Toen we er aan kwamen stonden we versteld van de blauwe kleur van het water. We hadden al blauwe meren gezien, maar nog niet zo groot en zo lichtblauw. Alsof hebt water gekleurd was. Technisch gezien was dat ook zo. Door het schuiven van het gletsjerijs over de stenen, komt er een soort 'gletsjermeel' vrij. Dit meel spoelt makkelijk mee naar het meer en maakt het water melkachtig blauw. Lake Pukaki is het grootste alpine meer met op de achtergrond Mount Cook, prachtig om te zien, ondanks het regenachtige weer.

We hebben die avond aan het meer overnacht en zijn de dag erna naar het volgende meer gereden, Lake Tekapo. Dit meer is nog mooier dan Lake Pukaki. De bergen op de achtergrond komen er mooier uit en er staat een mooi kerkje voor het meer wat het extra speciaal maakt.

Met pijn in ons hart hebben we met deze meren afscheid genomen van de binnenlanden van Nieuw-Zeeland, op naar onze eindbestemming: Christchurch!