St. Arnaud, swingbridge en Punakaiki

Vanuit het Abel Tasman park gingen we verder naar beneden, naar St Arnaud. Ook al was de naam van het plaatsje verkeerd gespeld, we gingen er eventjes langs: fonetisch is er geen verschil  

In st. Arnoud hadden we een adembenemend mooi uitzicht over lake Rotoiti. We hebben lekker gekookt aan het meer en zochten daarna een plek om te overnachten.

In Nieuw Zeeland hebben ze sinds een paar jaar een wet ingevoerd die het parkeren met een campervan overal en nergens in banen leidt. Het komt er op neer dat wanneer je ergens wil gaan staan, je een wc, water en afval(water) bij je moet kunnen houden, dit noemen ze self contained(sc). Onze campervan is niet self contained (nsc) en kamperen langs de weg kan dan leiden tot een boete van 200 dollar (140 euro). Ook al staat er op die plek waar je wil kamperen een toilet en heb je geen afvalwater, dan nog mag je er niet staan als je nsc bent. Andere campers die wel sc waren hadden zelfs het toilet nog ongebruikt en ingepakt in de camper staan en maakten op die manier gratis gebruik van de plekken met een makkelijk en gratis toilet. Gelukkig zijn er verschillende apps ( WikiCamps en CamperMate)  die we gebruiken om een mooie parkeerplaats of (betaalde) camping te vinden zonder een boete te riskeren. We zijn die avond diep de bossen ingereden naar een parkeerplek waar het volgens de app 'veilig' was om te parkeren. 

De volgende ochtend hebben we heerlijk ontbeten met het uitzicht over het meer. We zijn daarna verder gereden naar Murchison. Murchison heeft de langste 'suspended swing bridge' in Nieuw Zeeland. Het is een brug van 110 meter die over de Buller rivier heen loopt en komt uit in een natuurpark waar meer dan 100 jaar geleden naar goud werd gezocht. Een mooie bestemming om eens te ervaren hoe het is om op een swingbridge te lopen. De brug is vrij smal in het midden en je hebt twee kabels aan de zijkant waar je aan kan vasthouden. Daarnaast ligt de brug vrij hoog boven een stromende rivier en wiebelt alle kanten op, wat het toch wel spannend maakt.

Via Westport zijn we doorgereden naar Cape Foulwind, waar we heerlijk gewandeld hebben rondom een oude vuurtoren.

Vervolgens zijn we doorgereden naar een zeehondenkolonie. We hadden tot nu toe alleen nog maar in het Abel Tasman park zeehonden in het wild gezien, maar dat waren er maar een paar. Het bordje langs de weg beloofde nu een hele kolonie! Bij aankomst zagen we een flinke kolonie (25-30 zeehonden) waarvan een gedeelte  in beweging was. Volgens google zou dit één van de grootste zeehonden kolonie zijn van Nieuw Zeeland. 

Voor onze laatste bestemming gingen we op bezoek bij de pannenkoek rotsen van NZ. Dit zijn rotsen waarbij het eruit ziet als of er dunne laagjes rots boven opelkaar zijn gelegd alsof het gestapelde pannenkoeken zijn. Deze pancake rotsen zijn te vinden in Punakaiki en zijn het bezoeken waard!

Vanuit daar zijn we doorgereden naar het Kapitea Reservoir, dit is een hele mooi gratis camping met een super uitzicht over de bergen op het zuider eiland. De dag erna zijn we vertrokken richting de gletsjers.